Nieuwe generaties

Bij de expo 'Taal van Tilburg' die sinds deze week te zien is in de bibliotheek aan het Koningsplein, staan twee jonge meiden bij het videoscherm. 'Leuk!', zo wijzen ze naar Timmietex en Steven Brunswijk.

 

Het zijn filmpjes van de ‘rasechte Tilburger’ Tim van Dongen onder de naam ‘Timmietex’. Al eerder wijdden we hier een blogpost aan onder de kop: 'Timmietex: Ik ben een kruikenzeiker, kèndem?' en 'Wat is jullie taal?' Nog niet besproken in dit blog maar toch ook ‘enen èchte kruikezeiker’ kan Surinamer Steven Brunswijk worden genoemd die opgroeide in Tilburg-Noord en later in Oud-Noord. Brunswijk werkt als portier in de Tilburgse binnenstad en treedt sinds kort naar buiten als cabaretier.

 

Brunswijk hanteert een eigen jargon, afwisselend dialect en ABN, als hij ´die tori vertelt over een blufmarokkaan´ die de tent binnen wil waar de Braboneger portier is. Landelijk maar ook lokaal anticipeert de Braboneger aldus op de hedendaagse maatschappij. Zo sluit hij zich aan bij de Tilburgse carnavalstraditie door het schrijven van een hit: ‘Gewoon betale’. ‘Hedde gij ’t moeilijk? Witte wa? Wa, nou crisis? Uit die WW! Nie mauwe, werke me die klauwe.’

 

In de expositie ´Taal van Tilburg´ zijn deze filmpjes opgenomen om te laten zien dat de taal overgenomen / meegedragen wordt door de ´nieuwere´ generaties: jongeren die geboren en getogen in Tilburg zijn en waarvan de ouders al dan niet autochtone inwoners zijn. De taal van Tilburg is niet langer dialect of ABN: het is een mengelmoes van een vernieuwde, veranderde taal.